Doktoranckie Publikacje
Na tej podstronie stworzyliśmy przestrzeń dla was na chwalenie się swoimi publikacjami naukowymi. Cokwartalnie będziemy publikować tutaj spis waszych opublikowanych dzieł zastępując wcześniej funkcjonującą gablotkę na Nankiera (w końcu jesteśmy w XXI wieku, prawda?).
Oczywiście dotyczy to publikacji, które zostaną opublikowane w konkretnym kwartale, np. dnia 10.04.2024 (w tym wypadku mieści się w 2 kwartale roku 2024).
Jeśli chcesz, żeby Twoja publikacja się tutaj znalazła to wyślij nam w maila na adres: wrd.wfil@uwr.edu.pl z poniższymi informacjami.
Tytuł maila – 'Doktoranckie Publikacje – 3 Kwartał 2024 Roku’
W treści powinien znajdować się zapis bibliograficzny Twojej publikacji (w najnowszym APA dla ujednolicenia), abstract w języku polskim/angielskim i email do potencjalnego kontaktu (jeśli ktoś byłby zainteresowany kontaktem).
#3. II Kwartał 2024
Publikacje:
1) Koza, K. (2024). Ekopoetyki. Teorie mimetyczne a postmortonowskie – próba klasyfikacji. Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo, 14 (17), 291–304. https://doi.org/10.32798/pflit.1161
Abstrakt
Punktem wyjścia artykułu jest twierdzenie, zgodnie z którym w obrębie badań ekoposthumanistycznych powinniśmy mówić nie o jednej ekopoetyce, ale licznych ekopoetykach. Na przykładzie wybranych propozycji teoretycznych, przede wszystkim Johna Eldera, Terry’ego Gifforda, Leonarda Scigaja, Jonathana Skinnera, Sarah Nolan oraz Lynn Keller, podjęto próbę ukazania różnic pomiędzy teoriami mimetycznymi a postmortonowskimi, reprezentującymi dwa główne nurty ekopoetyki jako subdyscypliny. Z jednej strony mamy więc propozycje, w których uwidacznia się zainteresowanie tradycją romantyczną i mimetycznym opisem „natury”, charakteryzujące się podnoszeniem wiary w zapis jedności ludzi ze światem. Z drugiej strony są teorie odnoszące się do tradycji mimetycznej z dystansem, uwzględniające przestrzenie nie tylko naturalne, redefiniujące pojęcie natury i proponujące szersze możliwości interpretacyjne. Analizie towarzyszy zarys historyczny, dotyczący początków i rozwoju XX- i XXI-wiecznych ekopoetyk oraz tzw. zwrotu skinnerowskiego.
Kontakt: katarzyna.koza@uwr.edu.pl
2) Lewińska, K. (2024). Życie poza heteronormą – Pustostany, Cukry i Czerwony młoteczek Doroty Kotas. Zagadnienia Rodzajów Literackich, 67(1), 43–55. https://doi.org/10.26485/ZRL/2024/67.1/10
Abstrakt
In this article, I refer to the concept of compulsory heterosexuality, characterized by such queer theorists as Adrienne Rich, Sara Ahmed, and Judith Butler. The norms created and popularised by heterosexual couples have a constant impact on the lives of non-heteronormative people, as shown by the example of heroines and narrators of Dorota Kotas’ works (Pustostany 2019, Cukry 2021, Czerwony młoteczek 2023). The strategies adopted towards forced heterosexuality may be based on assimilation — striving to adopt as much as possible — or anti-assimilation, opposing adjustment. I analyze Dorota Kotas’s novels in chronological order, as they were published, noting that issues related to non-heteronormativity are becoming an increasingly common topic in her works. The matter of non-cisgender identity, raised in her latest novel, seems just as important, since the very disruption of the gender binary makes it impossible to establish any kind of homonormativity — a concept treated by some as a direct response to heteronormativity. In the conclusion, I point out that the behavior of Kotas’ heroines clearly shows that it is impossible to escape heteronormativity — even if you oppose it, you exist in relation to the ruling power. This analysis could contribute to a deeper understanding of the mechanisms governing sexual normativity.
Kontakt: karolina.lewinska@uwr.edu.pl
#2. I Kwartał 2024
Publikacje:
1) Chmiel, E. (2023). Collective Subjectivity of Literary Characters as Exemplified by Jorge Amado’s Marginalized Figures. O Eixo e a Roda: Revista de Literatura Brasileira, 32(4).
Abstrakt
The potential of the use of the concept of collective subjectivity, in literary analyses, has been partially discerned by Mario Vargas Llosa, Gérard Klein, and a group of scholars inspired by Klein’s observations (Bellagamba; Picholle; Tron, 2012). Since none of them have proposed any systematic framework, the paper theorizes the concept, proposes an analysis methodology, and presents the results of a model analysis of the collective subjectivity of Jorge Amado’s marginalized characters and its relation to the hegemonic discourses of Amado’s storyworlds and of Brazil in the 1930s, respectively. The article also presents an evaluation of the concept’s usefulness for narrative scholars. As analyzing a fictional collective subjectivity requires a custom-made framework, it has been elaborated on the basis of Ernesto Laclau and Chantal Mouffe’s (2001) Discourse Theory, Discourse-Theoretical Analysis (both alarmingly absent in literary studies), the psycho-sociological framework for real-world collective subjectivity analysis (Fabris; Puccini; Cambiaso, 2019), and narratological findings related to Possible Worlds Theory and fictional minds (Palmer, 2004). The study confirms that the use of the concept as an analytical tool can shed new light on our understanding of numerous narrative art works, especially regarding such issues as focalization, perspective, ideology, narrative empathy, unreliable narration, and consciousness representation. Moreover, the framework enables us to: 1) describe precisely the particularities of the ideological profile of a fictional collectivity and the narrator’s/implied author’s attitude towards them; 2) relate this profile to the context systematically (both to the storyworld and real-world context).
Kontakt: eliasz.chmiel@gmail.com
2) Janik, P. (2023) Problem normowania liternictwa (oraz typografii) i szkic propozycji rozwiązania. W: K. Olender (red.) Projektowanie komunikacji czyli communication design. Albo na odwrót (s. 169-184). Kraków: Wydawnictwo Libron.
Abstrakt
Typografia mimo wielkiego wpływu na społeczeństwo nie ma własnych narzędzi i technik, które pozwalałyby oceniać poprawność wykonania swojego jedynego zadania – zapewniania czytelności. Tekst wskazuje na trudności definicyjne związane z pojęciem czytelności oraz potencjalne problemy powodowane przez złe projektowanie systemu znaków i proponuje rozwiązanie oparte na teorii bazodanowej, mogące zaradzić takim problemom w przyszłości.
Kontakt: 320094@uwr.edu.pl
3) Urbanek, A., Borkowska, A., Milczarski, W., Zagrobelny, J., Luty, J., & Białek, M. (2024). Bullshit (Sometimes) Makes the Art (Slightly) More Attractive: A Field Study in Gallery-Goers. Empirical Studies of the Arts, 0(0). https://doi.org/10.1177/02762374241237981
Abstract
Vague, impressive language used in descriptions (bullshit) is thought to make art seem more profound and valuable to the viewer. We studied the effect during art exhibitions in real-life gallery-goers who saw paintings of four artists, each with either simplified, neutral, or bullshitty description. We crafted a typical description of each painting, which we later manipulated in terms of language. A simplified description was modified to be concrete and simplistic, while a bullshitty one was very abstract and vague. After analyzing over 1500 ratings, we found the expressive language of descriptions had a negligible effect on the perceived quality and monetary value of art (R2 marginal ≤ 1%). We conclude that, at least for experienced gallery-goers, the description accompanying a painting has little influence, and the art speaks for itself.
Kontakt: wojciech.milczarski@uwr.edu.pl, anna.borkowska@uwr.edu.pl
#1. IV Kwartał 2023
Publikacje:
1) Derych, A. (2023). Wybrane trudności w artykulacji polskich spółgłosek przez osoby niemieckojęzyczne (na przykładzie wymowy studentów uczących się języka polskiego jako obcego na Uniwersytecie w Lipsku). W: S. Kamińska (red.), Wielojęzyczność: wyzwanie współczesnej logopedii (s. 36–63). Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu w Siedlcach.
Abstrakt
Niniejszy artykuł sytuuje się w obszarze fonetyki artykulacyjnej. Badanie, na którym oparto opracowanie, przeprowadzono w ramach pracy nad rozprawą doktorską. Cel artykułu stanowiło przedstawienie wybranych, niestandardowych realizacji spółgłosek przez dwujęzycznych studentów Uniwersytetu w Lipsku, posługujących się językiem niemieckim w porównaniu z artykulacją studentów jednojęzycznych (z j. niemieckim). W grupie piętnaściorga badanych znalazło sześć osób dwujęzycznych: cztery polsko-niemieckojęzyczne, jedna czesko- i niemieckojęzyczna, jedna anglo- i niemieckojęzyczna. Każda przystąpiła do trzyczęściowego badania złożonego z ankiety dotyczącej biografii językowej, testu różnicowania głosek i nagrań wymowy. Podstawą analizy jakościowej w artykule były przetranskrybowane nagrania lektury listy wyrazów. Ustalono, że niestandardowa artykulacja u osób jedno- oraz dwujęzycznych dotyczyła m.in. miejsca artykulacji (wiązała się też z palatalnością), [r] apikalnego, niektórych geminat oraz dźwięczności. Wydaje się, że dwujęzyczni studenci polsko-niemieckojęzyczni wykazywali mniej trudności związanych z dźwięcznością, natomiast oboje badanych, osoba z językiem pierwszym czeskim i niemieckim oraz osoba z językiem rodzimym angielskim i niemieckim, artykułowało obecne w materiale geminaty zgodnie ze standardem.
Kontakt: alicja.derych@uwr.edu.pl
2) Tytuł: Inspektor Wołeczek i Żar Czungpalarmy
Autor: Andrzej Graul
Wydawnictwo: Wydawnictwo GlowBook
Rok wydania: 2023
Numer ISBN: 978-83-67503-09-9
Opis
Czarna komedia „Inspektor Wołeczek i żar Czungpalarmy” opowiada o śledztwie kontrowersyjnego Analityka Praktyk Wątpliwych w tajemniczej stolicy egzotycznego zbytku i globalnej konspiracji, rządzącej się prawami ograniczonymi jedynie potencjałem języka i wyobraźni. Fantasmagoryczna Czungpalarma nasycona jest nonsensownym poczuciem humoru i postaciami równie groteskowymi, co groźnymi.
Kontakt: andrzej.graul@uwr.edu.pl
3) Milczarski, W., Borkowska, A., Paruzel-Czachura, M., & Białek, M. (2023). Using a foreign language does not make you think more: Null effects of using a foreign language on cognitive reflection and numeracy. International Journal of Bilingualism, 0(0). https://doi.org/10.1177/13670069231206701
Abstract
Aims and objectives/purpose/research questions: Using a foreign language is suggested to affect how we think, even reducing bias. However, the exact mechanisms of its influence are still unknown. In this project, we tested two variants of the “thinking more” mechanism driving the foreign language effect: increased cognitive reflection and greater task engagement.
Design/methodology/approach: We analyzed previously collected data from five experiments employing the Cognitive Reflection Test (CRT) and/or the Berlin Numeracy Test (BNT), each administered in the native or foreign language. If the increased reflection explanation is true, the CRT score should be higher in participants using a foreign language. If the greater task engagement explanation is true, the BNT score should be higher in participants using a foreign language.
Data and analysis: We report data from N = 1,288 participants who filled the CRT and N = 413 who filled the BNT. Data were analyzed using the NHST approach and its Bayesian alternative over a spectrum of liberal, default, and conservative priors. Data are publicly available at https://osf.io/m8tn9
Findings/conclusions: All the test results were nonsignificant and showed anecdotal to strong evidence that neither the CRT nor the BNT scores improved in the foreign language condition, also when controlling for proficiency. The proportion of intuitive to computational errors was also unaffected.
Originality: We are the first to comprehensively test the thinking-more explanation of the foreign language effect.
Significance/Implications: Our results undermine the claim that using a foreign language promotes more cognitive reflection or engagement. The foreign language effect likely has a different cause.
Kontakt: wojciech.milczarski@uwr.edu.pl, anna.borkowska@uwr.edu.pl
4) Zbądzki, J. (2023). Reviving the Batrachomyomachia in the Renaissance: Tracing Three Modes of Poem Reception in Latin Literature, Eos (110), 193-211.
Abstract
This article explores the transmission of the Batrachomyomachia (BM) in the Renaissance Latin literature. The BM was attributed to Homer and spread through Latin translations by prominent figures such as Carlo Marsuppini and Johannes Reuchlin, as well as lesser-known poets. Translators often copied and corrected existing translations rather than translating directly from Greek. The journey of the poem was complicated, with the disappearance of the authorship of translations over time and the lack of knowledge of other existing versions. The BM endured in Latin literature and inspired a diverse range of reworkings, making it a testament to the lasting influence of Greek epics on European literature.
Kontakt: jakub.zbadzki@uwr.edu.pl
5) Zbądzki, J. (2023). The Untranslatability of Silence? A Voice in the Discussion on Translation of Catullus’ “Ad Inferias” by Anne Carson, Academic Journal of Modern Philology (19), 435-444.
Abstract
Although Catullus’ relevance may appear diminished to modern audiences, his themes of intimacy and vulnerability still find echoes in contemporary works, notably in Anne Carson’s translation of „Ad Inferias,” included in her book „Nox”. This analysis examines the debate about the perceived untranslatability of this poem. Catullus’ oeuvre is well-known for its linguistic intricacies and explicit motifs, which often pose translation hurdles. However, „Ad Inferias,” a traditional elegy, seems to lack such complexities and has been frequently translated. As indicated, an existential interpretation of the verse „et mutam nequiquam alloquerer cinerem” (and that I would talk in vain to the silent ash), contextualized within Carson’s metaphysical silence concept, reframes the discussion. The article underscores the untranslatability as a primarily philosophical aspect, arising from the incommunicability of experiences centered around transcendence, death, mourning, and suffering, and presents examples of translations that maintain the emotional and thematic intensity of the piece.
Kontakt: jakub.zbadzki@uwr.edu.pl
